یا فارس الحجاز

انسان مسافری است که از عالم خاک حرکت خویش را آغاز کرده و تا لقاءالله پیش می رود«يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ»1-ای انسان!توبا تلاش و رنج فراوان به سوی پروردگارت در حرکت هستی واو را ملاقات خواهی کرد(سوره انشقاق /آیه6).هر مسافری برای سفر خویش –مادی باشد یا معنوی- نیاز به زاد و توشه دارد.زاد و توشه هر مسافری باید متناسب با همان سفر باشد.سفر آخرت و سیر إلی الله سفری است که توشه ای غیر از توشه ی سفرهای مادی ودنیایی نیاز دارد و طلبه مسافری است که حکم راهنما رابرای دیگرمسافران ایفا می نماید.پس قطعاً باید زاد و توشه ی او بهتر و بیشتر از دیگران باشد تا نه تنها خود به سلامت به مقصد برسد، بلکه دیگران را هم در سالم رسیدن یاری نماید و این میسّر نخواهد شد؛ مگر با دانستن و رعایت اموری که از آن به عنوان آداب طلبگی یاد می شود…