یا فارس الحجاز

سخن از آداب طلبگی یا زیّ طلبگی، سخن از ظواهر، بروزات بیرونی و تجلّیات اجتماعی زندگی یک طلبه است و از هنجارهای حاکم بر سیمای مشهود فرد روحانی در منظر دیگران، خبر می دهد.طلبه از آن جهت که یک مسلمان مومن است؛ وظیفه دارددر زمره اهل ایمان باشد.اما فراتر از آن، از جهت شخصیت صنفی و نقش اجتماعی خاص طلبگی نیز لازم است در جلوه های ظاهری خود، هنجارهایی را مراعات کند. .امید است با آشنایی و عملبه این هنجارها گام دیگری در جهت کسب قرب الهی برداشته باشیم.
از جمله این آداب: سر و وضع ظاهری طلبه است .هر گونه لباس یا رفتاری که موجب انگشت نما شدن وی در میان دیگران و جلب توجه آنها گردد؛ لباس شهرت نامیده شده و از نظر شرعی ممنوع است و یک سرباز اما م زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) بیشتر از دیگران باید به این مسأله دقت داشته باشد. وی باید در انتخاب طرح، رنگ یا جنس لباس و …به گونه ای رفتار نماید که دیگران به دیده ی تحقیر یا تمسخر به او نظر نکنند و شخصیت و کرامت او پیوسته در اجتماع از آسیب اعتراض محفوظ ماند. و ادامه دارد….