یا فارس الحجاز

مردی به محضر امام سجّاد(علیه السلام) آمد و از حال و روز دنیای خود شکایت کرد. امام(علیه السلام)  فرمود:« بیچاره انسان که در هر روز، دستخوش سه مصیبت است که از هیچ یک عبرت نمی گیرد، در صورتی که اگر عبرت می گرفت، دنیا برای او آسان می شد.
1- هر روز که از عمر او می گذرد، از عمر او کاسته می گردد در صورتی که اگر از مال او چیزی کاسته می شد قابل جبران بود،ولی کاهش عمر قابل جبران نیست.
2- هر روز، رزقی که به او می رسد اگر از راه حلال باشد، حساب دارد و گرنه عقاب دارد( و این حساب و عقاب در دادگاه الهی در انتظار او است.)
3-مصیبت سوم از همه بزرگ تر و آن این که هر روز که از عمر انسان می گذرد، به همان اندازه به آخرت نزدیک می گردد، ولی نمی داند که رهسپار بهشت است یا دوزخ؟ اگر به راستی در فکر این سه مصیبت باشد، گرفتاریهای مادی در برابر آنها ناچیز است و آسان خواهد شد.»
                                                                                                                              انوارالبهیّه/ محدث قمی/ صفحه 109