یا فارس الحجاز

کوله بار گناهانم بر دوشم سنگینی میکرد
ندا آمد بر در خانه ام بیا
آنقدربر در بکوب تا در به رویت وا کنم
وقتی بر در خوانه اش رسیدم
هر چه گشتم، در بسته ای ندیدم
هرچه بود، باز بود
گفتم: خدایا بر کدامین در بکوبم
ندا آمد این را گفتم که بیایی
وگرنه من هیچوقت درهای رحمتم را
به روی تو نبسته بودم
کوله بارم بر زمین افتاد و پیشانیم بر خاک…

مهربان خدایم دوستت دارم.