یا فارس الحجاز

یکی از امتیازات دخت گرانمایه پیامبر، نام‌های جاودانه و زیبا و بلندآوازه‌ای است که پس از طلوع خورشید جهان‌افروز وجودش از آسمان برای پیامبر آمد و فرشتگان، آنها را با شکوه و احترام بدرقه کردند و هر کدام از این نام‌ها بیانگر بُعدی از ابعاد وجود آن بانوی فرزانه است
«لفاطمة(س) تسعة اسماء عند اللّه: فاطمة والصّدیقة والمبارکة والطّاهرة والزّکیة والرّاضیة والمرضیة والمحدّثة والزّهراء.»
«برای ریحانه پیامبر، فاطمه(س)، در بارگاه خدا نُه نام مقدّس و باعظمت است؛ این نام‌های بلند عبارتند از: فاطمه، صدّیقه، مبارکه، طاهره، زکیّه، راضیّه، مرضیّه، محدّثه و زهرا».
پاره‌ای از دانشوران، افزون بر این نام‌های باعظمت، نام‌های دیگری نیز برای آن حضرت آورده‌اند که از جمله آنها عبارتند از: بتول، سیّده، حوریه، نوریه، حانیه، مریم، حُرّه و عذرا.
گفتنی است که هر کدام از این نام‌ها و نشان‌های آن حضرت که در روایات آمده است، دارای مفهوم و محتوایی ویژه و نشانگر بُعدی از ابعاد شخصیّت پرشکوه و الهام‌بخش اوست، که برای نمونه به پاره‌ای از آنها اشاره می‌رود.

بحارالانوار، ج 43، 10؛ کافی، ج 1، ص 461