یا فارس الحجاز

از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است: خداوند آنچه به حضرت موسی(علیه السلام) فرموده این است: ای موسی نماز را قبول نمی کنم مگر از کسی که برای عظمت من فروتنی داشته باشد و قلب او خوف مرا در بر داشته باشد، روزش را به یاد من سپری کند و در حالی که اصرار و پافشاری به خطا و گناه دارد، شب نکند و حقّ اولیا و دوستان مرا بشناسد.
حضرت موسی(علیه السلام) عرض کرد: آیا مقصودت از اولیا و دوستانت حضرت ابراهیم، اسحاق و یعقوب(علیهم السلام)است؟
فرمود: آنها از اولیای من می باشند، ولی مقصود من آن کسی است که به خاطر او آدم . حوّا(علیهم السلام) را آفریدم و بهشت و دوزخ را خلق کردم.
عرض کرد: ای پروردگارمن، او را معرفی کن.
فرمود: او محمّد(علیه السلام) و نام دیگرش احمد(علیه السلام) است، اسم او را از اسم خودم مشتق کردم،ۀ زیرا من محمودم و او محمد است.
موسی(علیه السلام) عرض کرد: پروردگارا! مرا از امت او قرار بده.                                                                  کتاب القطره، جلد1، صفحه82-83