یا فارس الحجاز

از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است: خداوند آنچه به حضرت موسی(علیه السلام) فرموده این است: ای موسی نماز را قبول نمی کنم مگر از کسی که برای عظمت من فروتنی داشته باشد و قلب او خوف مرا در بر داشته باشد، روزش را به یاد من سپری کند و در حالی که اصرار و پافشاری به خطا و گناه دارد، شب نکند و حقّ اولیا و دوستان مرا بشناسد.
حضرت موسی(علیه السلام) عرض کرد: آیا مقصودت از اولیا و دوستانت حضرت ابراهیم، اسحاق و یعقوب(علیهم السلام)است؟
فرمود: آنها از اولیای من می باشند، ولی مقصود من آن کسی است که به خاطر او آدم . حوّا(علیهم السلام) را آفریدم و بهشت و دوزخ را خلق کردم.
عرض کرد: ای پروردگارمن، او را معرفی کن.
فرمود: او محمّد(علیه السلام) و نام دیگرش احمد(علیه السلام) است، اسم او را از اسم خودم مشتق کردم،ۀ زیرا من محمودم و او محمد است.
موسی(علیه السلام) عرض کرد: پروردگارا! مرا از امت او قرار بده.                                                                  کتاب القطره، جلد1، صفحه82-83

انس بن مالک گفت: موقعی که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) از جنگ تبوک مراجعت می کرد، سعد انصاری به استقبال آمد. حضرت با او مصافحه کرد و دست سعد را زبر و خشن دید. فرمود: چه صدمه ای و آسیبی به دستت رسیده است؟ عرض کرد: یا رسول الله! من با طناب و بیل کار می کنم و درآمدم را خرج معاش خانواده ام می نمایم.رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) دست او را بوسید و فرمود: این دستی است که آتش با آن تماس پیدا نمی کند.                                     اسعد الغایه، جلد 2، صفحه 269

هنگام سرور کائنات است امشب
اوقات گرفتن برات است امشب
بفرست مدام بر محمد صلوات
زیرا که بهار صلوات است امشب

رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در خانه اش با اهل خانه همکاری می کرد و از روی تواضع و فروتنی برای طعام خوردن می نشست و انگشتان خود را که به آن طعام خورده، می لیسیدند و هیچ گاه آروغ نزد(یعنی پر خوری نمی فرمود) به دست خود از گوسفند، شیر می دوشید و لباس خودش را وصله می زد و کفش خود را می دوخت و کارهایش را خودش انجام می داد و خانه را جاروب می کرد و شتر را می بست و شتر آبکش خود را آب می داد، وسایل زندگی خود را از بازار، خود بر می داشت و به خانه می آورد، آب وضو را خودش در شب نزد خود می گذاشت و با تهیدستان می نشست و با بیچارگان چیز می خورد و به دست خود به آنها چیز می داد.         سفینه البحار، جلد1، صفحه418

امام علی(علیه السلام) فرمودند: شیطان راههای خود را برای شما آسان می کند و از این کار قصدش آن است که پیوندهای دینی ضمیرتان را گره گره بگشاید، جماعت شما را به پراکندگی مبدل سازد و با تفرقه افکنی ایجاد فتنه و فساد نماید.                      نهج البلاغه : 177