یا فارس الحجاز

یکی از مهم‌ترین خصوصیتی که زن و مرد باید در زندگی مشترک مد نظر داشته باشند صداقت در گفتار و رفتار است. صداقت در گفتار زن و مرد یعنی آنچه که مربوط به زندگی مشترک می‌شود را با یکدیگر با شفافیت کامل در میان بگذارند، اگرچه به زیان خودشان باشد.این مساله موجب جلب اعتماد زوجین نسبت به یکدیگر شده و آنان همدیگر را به چشم فرد مورد اعتماد نگاه می‌کنند و این مساله موجب می‌گردد که اگر مرد در خارج از منزل مشغول به کاری می‌شود، همه تمرکز خود را بر روی کارش قرار دهد و دل‌نگران منزل و خانواده‌اش نباشد و این امر موجب پیشرفت کاری و اجتماعی مرد می‌گردد که این خود مورد پسند خانم خانه است؛ چرا که خانم‌ها از لحاظ روانی بسیار علاقه‌مند به همسری هستند که از لحاظ اجتماعی موفق باشد.
از طرف دیگر وقتی خانم‌ در خانه مشغول امور روزمره خود می‌باشد، همه‌ی تمرکزش بر روی امورات خودش می‌ماند و این موجب موفقیت در خانه‌داری و همسرداری‌اش می‌شود و این خود موجب بهره‌مندی کامل مرد از جذابیت و خلاقیت خانم خانه می‌گردد.                                                          نوشته مدیر وبلاگ
مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) فرمودند: » اگر زن احساس کند شوهرش به او دروغ می‌گوید یا مرد احساس کند که زنش به او دروغ می‌گوید و هر کدام احساس کردند دیگری در اظهار محبت صادق نیست، این دیگر پایه‌های محبت را سست خواهد کرد.»
                                                 (بیانات مقام معظم رهبری هنگام ایراد خطبه عقد،1381/6/6 )

إلهی، این چه وادیی است که تا بخواهم سر مویی نزدیک شوم فرسنگها دور می شوم.
إلهی، گوینده ای گفت: «کُلُّ مَن فی الوجودِ یَطلُبُ صیداً. إنّما الإختلاف فی الشَّبَکات.» تو خود گواهی که بدترین شبکه، شبکۀ صید من است. از شرّ آن به تو پناه می برم، که جز تو پناهی نیست.
.إلهی، ساعد علوی ام ده تا ابراهیم سان بتِ نفس را بشکنم، و نفسم را نفس رحمانی گردان تا عیسی آسا در دمم!
إلهی، گاهی «أعوذُ بالله مِنَ الشّیطان الرّجیم» می گفتم؟، و گاهی (أعوذُ بِکَ مَن هَمَزاتِ الشَّیاطین- مؤمنون/97)، و گاهی «أعوذُ بِکَ مِن شرّ الوسواس الخَنّاس». از امشب اجازت می طلبم که «رَبِّ أعوذُ بِکَ مِنّی» بگویم.
إلهی، تا کنون خودم را بر منبر گوینده می پنداشتم و حضّار را مستمع، ولی اکنون می بینم گوینده تویی و من و مستمع، هر دو، مستمعیم.
إلهی، تا کنون به امیدواری سر به بالا می داشتم و خداخدا می کردم، اکنون به شرمساری سر به زیر افکندم که چرا چون و چرا می کردم.
إلهی، به حرمت راز و نیاز اهل راز و نیازت این نااهل را سوز و گداز ده!
إلهی، توفیقم ده که یکبار «أستغفرالله و أتوبُ الیه» بگویم، که هنوز از گفتن آن شرم دارم.
إلهی، شکرت که دنیایم آخرتم شد.
إلهی، چگونه شکر این موهبت را بجا آورم که اگر شرق تا غرب را کفر بگیرد، در کاخ ربوبی ایمانم سرِ مویی خلل راه نمی یابد.
علامه حسن زاده آملی(حفظه الله تعالی)

ظاهر خود را آراسته و زیبا نگه دارید:
برخی از زنان و شوهران تصور می کنند، آراستن خود مربوط به چند روز اول زندگی زناشویی است و پس از آنکه خودمانی شدند حق دارند به هر صورتی که خواستند با اوضاعی آشفته و در هم در برابر هم ظاهر شوند. نزاکت زندگی ایجاب می کند که آراستگی زن و شوهر تا پایان عمر ادامه یابد و زن و شوهر باید ظاهری آراسته، مویی شانه زده، دندانی شسته، لباسی پاکیزه، ناخن ها و انگشتانی تمیز و بدنی پاک و معطر داشته باشند.
البته زنان و مردان هرکدام علاوه بر آراستگی عمومی که مربوط به هر دو می شود، آراستگی خصوصی و مختص به خود دارند که حائز اهمییت بیشتری است که خانمها و آقایان بایستی عامل به آنها باشند.
ضرورت آراستگی ظاهری زن و شوهر در دنیای امروز برکسی پوشده نیست، زیرا که وسوسه ها، عامل گمراهی و انحرافات زیاد هستند؛ افراد به خصوص در محیط خارج خانه و یا در مهمانی ها در معرض خطرات بسیاری هستند. توصیه های اسلام هم مؤکد این نکته هستند.
البته در این امر همچنان باید توصیه کرد که از افراط و زیاده روی نیز بر حذر بود. اگر نباشد و پایه جلب و جذب فقط به زیبایی و سر و وضع ظاهری باشد و از آنچه مربوط به معنویت و درون است خالی باشیم، آن زندگی دوام نخواهد داشت.                                                                                                                                                                                           نوشته مدیر وبلاگ
اسلام هم درباره آراستگی ظاهری به زنان و مردان سفارشات زیادی دارد از جمله اینکه:
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: رسول خدا(صلی الله علیه و اله) مردی را دید که موهایش ژولیده، لباسهایش کثیف و حالش دگر گون بود، پیامبر به آن مرد فرمودند:
« از نشانه های دین داری، بهره مندی از امکانات و آشکار ساختن نعمت های پروردگار می باشد.»                                                                    بحارالانوار/جلد 78/ صفحه 235

ﮐﺴﯽ ﺟﺮﺍﺕ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﺷﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﺑﺸﯿﻨﻪ ﻏﺬﺍ ﺑﺨﻮﺭﻩ ،
ﺍﻣﺎ ﻃﯿﺐ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ …!؟
ﮔﻨﺪﻩ ﻻﺕ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ.
ﺷﺎﻩ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﻣﺠﻠﺴﯽ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﻪ ،
می گفت：ﻃﯿﺐ …
ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺷﺎﻩ گفت：
ﺍﯾﻦ ﺩﻓﻌﻪ ﭘﻮﻝ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﻬﺖ ﻣﯿﺪﻡ ،
ﺑﺮﻭ ﻣﺠﻠﺴﯽ ﺭﻭ ﺧﺮﺍﺏ ﮐﻦ …
ﮔﻔﺖ：ﮐﺠﺎﺳﺖ؟
ﻃﺮﻑ ﮐﯿﻪ؟
ﺷﺎﻩ ﮔﻔﺖ：
ﻓﻼﻥ ﺟﺎ …
ﺳﯿﺪ ﺭﻭﺡ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻤﯿﻨﯽ …
ﻃﯿﺐ ﺟﺎ ﺧﻮﺭﺩ !؟
ﮔﻔﺖ：
ﮐﯽ؟
ﮔﻔﺘﯽ ﺳﯿﺪه !؟
ﺷﺎﻩ ﮔﻔﺖ： ﺁﺭﻩ …
ﮔﻔﺖ：ﻧﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ !!!
ﻣﺎ ﺑﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ‏(سلام الله علیها ‏) ﺩﺭ ﻧﻤﯽ ﺍﻓﺘﯿﻢ …!
( ﺍﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺳﻤﺶ ﺑﯿﻮﻓﺘﻪ ﺭﻭ ﺯﺑﻮﻥ ﻣﺮﺩﻡ )
ﺷﺎﻩ ﮔﻔﺖ：
ﻫﺴﺘﯽ ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ،
ﻧﺎخنات ﺭﻭ ﻣﯿﮑﺸﻢ ،
میدم ﺗﯿﮑﻪ تیکه ات کنن …
ﮔﻔﺖ：ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ میخوای ﺑﮑﻦ ،
ﻣﻦ ﺑﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ‏(ﺱ ‏) ﺩﺭ ﻧﻤﯽ ﺍﻓﺘﻢ …

ﺍنقدر شکنجه اش کردند …
که ﻃﯿﺐ سینه سپر ،
ﺷﺪ ﻧﯽ ﻗﻠﯿﻮﻥ …
ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﺍعدﺍﻣﺶ ﮐﻨﻦ ،
ﯾﮑﯽ ﺍﻭﻣﺪ ﮔﻔﺖ：
ﻃﯿﺐ ﭘﯿﺎﻣﯽ ﺑﺮﺍ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻤﯿﻨﯽ(رحمت الله علیه) ﻧﺪﺍﺭﯼ ؟
ﮔﻔﺖ：
ﻣﻦ ﺍﯾﻨﻮ نمی ﺸﻨﺎﺳﻢ ،
ﻓﻘﻂ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﯿﻦ：
ﻃﯿﺐ ﮔﻔﺖ ﺍﻭﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﻔﺎﻋﺘﻢ ﮐﻦ ...
ﻭﻗﺘﯽ ﭘﯿﺎﻣﺸﻮ ﭘﯿﺶ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﮔﻔﺖ：
ﺍﻭﻥ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﻦ ﻭ امثال ﻣﻦ ﻧﺪﺍﺭﻩ ،
ﺍﻭﻥ ﺩﺭ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺍﻣﺖ ﻣﻨﻮ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ …!
ﺍﯾﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ طیب 60 ﺳﺎﻝ ﻧﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺧﻮﻧﺪ ﻧﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺖ ،
ﻓﻘﻂ ﺍﺩﺏ ﮐﺮﺩ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ ‏(سلام الله علیها‏) …
” که شد حر انقلاب “

ﻫﻤﯿﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻃﻠﺒﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﯿﻮﻥ ﻗﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺭﻭﺯﻩ ی 60 ﺳﺎﻟﺸﻮ ﻗﻀﺎ کردن …

معرفت که داشته باشی ،
حتی اگه بد باشی ،
بالاخره یه روز بر می گردی …
میشکفی …
پر می کشی …
و اوج می گیری …بله مردی ومردانگی زمان ومکان نمی شناسه ، فرقی نمی کنه مخالف باشی ،موافق باشی ،فقط مهم اینه که جوهرش داشته باشی،

” درست مثل شهید طیب حاج رضایی “

آیا فدک، حق حضرت زهرا (سلام الله علیها) است؟ مگر پیامبر (صلی الله علیه و آله) نفرمود که انبیا ارث نمی گذارند؟
پاسخ:
بله‌فدک حق حضرت زهرا (سلام الله علیها) است‌. رسول الله صلی الله علیه و آله) آن را به حضرت زهرا (سلام الله علیها) هدیه داده بود این مطلب را عده کثیری از علمای اهل سنت میگویند از جمله:
مسند ابو یعلی ج 2 ص 334
مطالب العالیه ابن حجر ج 10 ص 416
کنزالعمال متقی هندی ج 3 ص 767
اخبار المدینه ابن شبه ج 1 ص 124
السیره الحلبیه علی بن برهان الدین ج 3 ص 487
الدر المنثور سیوطی ج 4 ص 177
لباب النقول سیوطی ص 123
فتح القدیر شوکانی ج 3 ص 224
الکامل ابن عدی ج 5 ص 190
وفا الوفا سمهودی ج 3 ص 111
ینابیع الموده قندوزی ج 1 ص 311
بشاره المصطفی طبری ص 353
تفسیر مظهری ج 5 ص 434
ذخیره الحفاظ مقدسی ج 4 ص 198
و بسیاری کتب دیگر که به علت اختصار ذکر نمی شوند.
پس فدک هدیه پیامبر ص به حضرت زهرا (سلام الله علیها) است و هیچ ارتباطی با ارث ندارد حتی اگر پیامبر (صلی الله علیه و اله) ارث هم نگذارد باز فدک مال حضرت زهرا (سلام الله علیها) است.
درباره آنکه رسول الله ( صلی الله علیه وآله) فرموده است ما انبیا ارث نمیگذاریم،حتی همین حدیث هم جعلی است به چند دلیل:
1- مخالف قران است زیرا قران میفرماید انبیا ارث میگذارند(سوره مریم ایه 6/سوره نمل ایه 16)
2-حسن بصری که از فقها و بزرگان اهل سنت است میگوید انبیا اموال را ارث میگذارند(اشرف الوسائل ابن حجر هیثمی ص 593)
3- سعید بن مسیب میگوید که عباس عموی پیامبر ص‌وارث او بود اگر نبی اکرم ( صلی الله علیه وآله) ارث نمیگذاشت پس چطور عباس وارث او بود(التحفه اللطیفه سخاوی ج 1 ص 327/مستدرک حاکم ج 3 ص 376/الکامل فی التاریخ ابن اثیر ج 5 ص 155/تاریخ طبری ج 4 ص 374/تاریخ دمشق ابن عساکر جلد 26 صفحه 374/سیر اعلام النبلا ج 2 ص 95/مختصر تاریخ دمشق ابن منظور ج 4 ص 114/نهایه الادب نویری ج 25 ص 19)
4- اهل سنت حدیثی جعل کردند که رسول الله( صلی الله علیه وآله )فرمود: العلم میراثی ولی این حدیث جعلی است(سلسله الضعیفه البانی ج 8 ص 448)
5- حسن بصری میگوید که عصای حضرت موسی و عمامه هارون و چند چیز دیگر ارث انبیا است که در تابوت عهد است این یعنی انبیا ارث میگذاشتند(کنز الکتاب بونسی ج 2 ص583)
6-حتی حدیث داریم که حضرت زهرا (سلام الله علیها) از ابوبکر میپرسد آیا تو از پیامبر ص ارث میبری یا اهلش؟ابوبکر میگوید اهلش و نمیگوید پیامبر( صلی الله علیه وآله) ارث نمیگذارد(اخبار المدینه ابن شبه ج 1 ص 123/السیره النبویه ابن کثیر ج 4 ص 574/مسند ابی یعلی ج 1 ص 40/مسند البزاز ج 1 ص 201/اتحاف الخیره المهره بوصیری ج 3 ص 428/شرح ابن بطال ج 9 ص 343/عمده القاری عینی ج 15 ص 20/البدایه شهرستانی ج 5 ص 310)
7- اگر پیامبر ( صلی الله علیه وآله) ارث نمیگذاشت پس چطور ابوبکر و عمر در خانه پیامبر ( صلی الله علیه وآله) دفن شدند؟ اهل سنت میگویند از عایشه اجازه گرفتند خب مگر خانه عایشه بود؟خانه پیامبر ص بود عایشه هم طبق حدیث بالا ارثی از پیامبر نداشت پس قبر خلفا غصبی است.
8- اگر فدک و زمین خیبر،صدقه بود پس چرا عمر در زمانش آن را بین زنان پیامبر (صلوات الله علیه) تقسیم کرد؟(صحیح بخاری ج 3 ص 53/صحیح مسلم ج 3 ص 118/سنن ابو داود ج 2 ص 173 و 523/مسند احمد حنبل ج 2 ص 22)