یا فارس الحجاز

ای مولای خوبان! خوب شدن و با تو بودن سرمایه می خواهد، که سرزمین دل به دنبال آن است، ولی هر جا که می نگرداز عطشناکی خود به سرابی می رسد و باز تشنه تر از قبل به امیدی دوباره می گردد و امّا نمی داند این سرمایه کلمه ای است که عشق تو را در درون خود گنجانده است.