یا فارس الحجاز

ابن بابویه از حضرت زهرا (سلام الله علیها) روایت کرده که فرمود : در زمان ابوبکر و عمر، زلزله شدیدی در مدینه رخ داد، به طوری که عموم مردم ترسیدند و نزد ابوبکر و عمر رفتند . مردم مشاهده کردند آن دو نفر از شدت ترس به شتاب به حضور امیرالمومنین حضرت علی (علیه السلام) می روند ، مردم هم به تبعیت آنها حضور آن حضرت رسیدند .
امیرالمومنین (علیه السلام) از منزل خارج شدند ، ابوبکر و عمر و عموم مردم در عقب آن حضرت رفتند . آن حضرت بر روی زمین نشست ، مردم هم در اطراف او نشستند . دیوار های مدینه مانند گهواره حرکت میکرد .اهل مدینه از شدت ترس صداهای خود را بلند کرده و فریاد می زدند یا علی به فریاد ما برس .هرگز چنین زمین لرزه ای ندیده ایم.
لب های آن حضرت به حرکت در آمد و با دست به زمین زد و فرمود: ای زمین آرام و قرار بگیر. زمین به اذن خدا ساکت شد و قرار گرفت
مردم از اطاعت زمین از امیرالمومنین تعجب کردند . آنگاه حضرت فرمود : شما تعجب کردید که زمین مطیع امر من می شود ، وقتی به او گفتم قرار بگیر؟ عرض کردند : بلی یا امیرالمومنین .
حضرت فرمود : من همان کسی هستم که خداوند در قرآن می فرماید :"و قال الانسان مالها ” من به زمین میگویم برای من حوادث و اخباری را که بر تو انجام شد بیان کنی و به من بگو اعمالی را که مردم در روی تو بجا آوردند ، پس از آن حضرت فرمود : اگر این همان زمین لرزه هایی بود که خداوند در سوره ی زلزال می فرماید ، زمین به من اخبار خود را می داد ولی این زلزله آن زلزله نیست …!
تفسیر برهان جلد4، صفحه493 – 1001داستان از زندگی علی (علیه السلام)