یا فارس الحجاز

خوش بحال کسانی که هم زنجیر می زنند!
و هم زنجیرهای غیبت را از پای امام زمانشان باز می کنند…!

هم سینه می زنند!
و هم به فکر سینه پر درد و غم و اندوه امام حی خویش هستند…!

هم اشک می ریزند!
و هم غصه چشمان مولایشان که صبح و شام بر مصائب جد غریبش خون گریه می کند هستند…

هم سفره می اندازند!
و هم سر سفره امام زمانشان نمکدان نمیشکنند..!

آنوقت با افتخار می گویند:
یاحسیـن

اشک می‌ریزند بر مظلومیت سالار شهیدان و غربت امام زمانشان و برای فرج منتقم آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین با اضطرار دعا می‌کنند.