یا فارس الحجاز

روزی آخوند خراسانی در مجلس درس استاد خود در سامرا شرکت کرد تا از سخنان وی کسب فیض کند. استاد بالای منبر نشسته بود و برای اثبات نظر خود که مربوط به یکی از فروع درس بوده، داشت اقامه ی دلیل می کرد. آخوند بر نظر استاد ایراد کرد و از خود نظر دیگر بیان داشت.
استاد در مقام جواب گوئی برآمد و دلائل شاگرد خود را رد کرد و باز برای اثبات نظر خود دلیلهای دیگر آورد و این معنا دو سه بار تکرار شد.
سایر طلاب ساکت نشسته بودند و به مباحثه ی آن دو با دقت هر چه تمامتر، گوش فرا می دادند. چون کار مباحثه و مناظره بالا گرفت، آخوند محمد کاظم به عنوان احترام، نظر استاد را قبول نموده و سکوت اختیار کرد.
آن روز، مجلس درس تمام شد. فردا هنگامی که میرزا بر منبر جلوس فرمود قبل از آنکه درس خود را شروع کند رو به طلاب و فضلائی که در پای منبرش نشسته بودند نموده گفت: در مورد مسأله دیروز حق با جناب آخوند بوده، و نظر ایشان درست است.
از مردمک دیده بباید آموخت                                                                              

دیدن همه کس را و ندیدن خود را

                                                                                                            سیمای فرزانگان/ جلد سوم/ صفحه318-319