یا فارس الحجاز

در مورد چاه جمکران که چرا مردم در آن نامه می اندازند آیا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ته چاه است و نامه ها را می خواند؟
نامه انداختن در چاه جمکران به آن معنا نیست که امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ته چاه باشد و نامه ها را بخواند بلکه این عمل فلسفه دیگری دارد و آن این است که از جمله طرق توسلی که در روایات ما برای توسل به اهل بیت(علیهم السلام) ذکر شده است عریضه نویسی است .
عریضه نویسی به آن معنا است که انسان حاجات خود را در کاغذی بنویسد و با توسل به اهل بیت آن را در آب و نهر جاری یا چاهی بیفکند .
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
« زمانی که حاجتی داری و یا از پیشامد حادثه ای هراس داری در یک کاغذ سفید پس از آن که بسم الله الرحمان الرحیم را نوشتی بنویس :« اللهم انی اتوجه الیک باحب الاسماء الیک و اعظمها لدیک و اتقرب و اتوسل الیک بمن اوجبت حقه علیک بمحمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین و الائمه …» سپس حاجات خود را می نویسی و بعد کاغذ را در میان گل قرار می دهی و آن را در آب جاری یا چاهی رها می کنی .خداوند حاجت تو را بر آورده خواهد کرد»
المصباح کفعمی صفحه403
بحار الانوار جلد99، صفحه235
ویا فرمود:« کاغذ را در آب یا چاهی رها می کنی حاجت تو به اذن الهی بر آورده می شود»
البلد الامین ص157
به این مضون روایات متعدد دیگری نیز آمده است که جهت آگاهی می توان به کتاب بحار الانوار جلد99 صفحه231 باب10 رجوع کرد.
پس روشن شد که نوشتن حاجات با توسل به اهل بیت و انداختن آن در آب جاری یا چاه یکی از طرق استجابت دعا می باشد .
بنابراین مهم آن است که عریضه در آب جاری یا چاهی انداخته شود و چاه جکمران فی نفسه موضوعیت ندارد و انسان می تواند در هر چاهی کاغذ و عریضه خود را بیندازد اما از آن جا که در مسجد جمکران انسان در یک حالت معنوی خاصی قرار می گیرد و دنبال توسل و عرضه حاجت به آقای خودش امام عصر می باشد متولیان مسجد جمکران تدارک چاه را دیده اند تا وسیله ای باشد برای عمل شرعی عریضه نویسی و توسل به امام زمان در آن حالات معنوی اما چنان که گفته شد انداختن نامه در چاه جمکران موضوعیت ندارد و انسان می تواند در چاه های دیگر یا آب روان دیگری عریضه خود را بیندازد.