یا فارس الحجاز

همانا خداوند روز قیامت متوجّه فقراء مؤمنین می شود و می فرماید: به عزّت و جلالم سوگند من شما را به جهت پستی مقام، فقیر نکردم، بلکه چون فقر برای شما بهتر است شما را تهی دست قرار دادم. و دارید می بینید که امروز با شما جه رفتاری می کنم، هر کدامتان در دنیا کار خوبی توشه کرده اید، امروز آن را بردارید که آن گذرنامه بهشت است و وارد بهشت شوید.        سخن خدا(مجموعه ای از احادیث قدسی)، صفحه221-220
 

و نکته جالب تر اینکه پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) کنزالعمال، حدیث16670 می فرمایند:
بار خدایا! مرا مستمند زنده بدار و مستمند بمیران و در شمار مستمندان، محشور فرما.

ای مسیح آل پیغمبر سلام/ انتهای سوره کوثر سلام/ مولای مهربان غزلهای من سلام/سمت زلال اشک من، آقای من سلام
سلام بر زیباترین و خوشبوترین گل کلزار هستی، محبوب دل عاشقان.
و سلام بر آنهایی که عاشقانه و خالصانه منتظر ظهورند. سلام بر عاشقانی که در فراق یار در کوچه پس کوچه های تنهایی سر به دیوار انتظار نهاده اند و چشم به راه نیم نگاه مهدی(عجل الله تعالی فرجه) فاطمه(سلام الله علیها) هستند.

روزی حضرت عیسی(علیه السلام) در محلی نشسته بود، پیرمردی با کلنگ زمین را برای زراعت زیر و رو میکرد. آن حضرت گفت: خدایا! آرزو را از دل این مرد به کلّی زائل کن. در این موقع پیرمرد کلنگ خود را یک طرف انداخت و روی زمین خوابید. ساعتی گذشت، عیسی(علیه السلام ) باز عرض کرد: خداوندا! دو مرتبه آرزو را به او برگردان. ناگاه آن مرد از جا حرکت کرده، شروع به کار نمود. حضرت عیسی(علیه السلام) جلو رفته،پرسید: پیرمرد! چطور شد کلنگ را به زمین گذاشتی، باز بعد از ساعتی به کار مشغول شدی؟ گفت: در بین کار کردن به خودم گفتم: تا کی باید زحمت بکشی. تو مردی پیر و افتاده ای(شاید اجل همین الان به سراغت آمد) با این اندیشه از کار دست کشیدم.هنگامی که دوباره شروع به کار کردم، به خود گفتم:بالأخره فعلأ زنده هستی و برای هر موجود زنده وسایل زندگی لازم است. باید کار کنی و تهیه زاد و توشه نمایی. این بود که باز کلنگ را برداشته مشغول شدم. سفینه البحار، جلد1،صفحه31