یا فارس الحجاز

وقـتی دلـمان گرفت…
بطری وقتی پـر است و می‌خواهی
خالی اش کنی،خمش می‌کنی.
هر چه خم شود خـالی تر می‌شود.
اگر ڪاملا رو به زمین گرفته شود
سریع تر خـالی می‌شود!
دل آدم هم همیـن طور است،
گاهی وقـت‌ها پر می‌شـود از غم و غصه
از حـرف‌ها و طعنه‌های دیـگران …
قـرآن می‌گوید:
“هر گاه دلت پر شد از غم و غصه ها،
خم شو و به خاک بیـفت.”
این نـسخه‌ای است که خداوند
برای پیـامبرش پیـچیده است:
“ما قطعا می‌دانیم و اطلاع داریم،دلـت می‌گیرد، به خاطر حرف‌هایی که می‌زننـد.”
“سر به سجده بگذار و خدا را تسبیـح کن”
حجر ، 98