یا فارس الحجاز

 جابر نقل می کند: هنگامی که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در جریان طائف، علی(علیه السلام) را رازدار خود قرار داد، ابوبکر و عمر خشمگین شدند و گفتند: او ما را رازدار قرار نداد بلکه علی(علیه السلام) را رازدار خود قرار داد
رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در جواب ابوبکر و عمر فرمود: خداوند علی (علیه السلام) را برای این کار انتخاب فرموده است. البته برخی از اصحاب دیگر نیز برایشان این سؤال پیش آمده بود که چرا پیامبر امام علی را که جوان ترین آنها است برای اعزام به طائف انتخاب فرموده است که رسول اکرم در جوابشان فرود: من با علی(علیه السلام) زیر گوشی حرف نزدم بلکه خداوند او را رازدار قرار داده است.
جریان از این قرار بود که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به اهل طائف فرمود: من کسی را به سوی شما می فرستم که مثل جان من است و خداوند به وسیله ی او تمام خیر و خوبی ها را جمع می نماید. اصحاب منتظر بودند که ببینند ایشان چه کسی را برای این کار انتخاب می کند. فردای آن روز رسول خدا(صلی الله علیه و آله) علی(علیه السلام) را صدا زد و فرمود: برو به سوی طائف!
آنگاه خداوند به پیامبر(صلی الله علیه و آله) دستور داد که بعد از داخل شدن امام علی(علیه السلام) به سوی طائف کوچ کند و وقتی که رسول خدا به آن سوی حرکت کرد علی(علیه السلام) روی کوه قرار داشت، پیامبر (صلی الله علیه و آله) دستور داد که علی(علیه السلام) حرکت نکند و او ایستاد، راوی می گوید: در این حال صدایی مانند صدای کبوتر نامه بر به گوش ها رسید، از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) سؤال شد: این چه صدایی است؟ حضرت فرمودند هم اکنون خداوند متعال با علی(علیه السلام) محرمانه سخن می گوید.
                                                                                                                                                الاختصاص/ شیخ مفید(رحمت الله علیه)/ صفحه201-200