فضائل امیرالمومنین(ع) در کتب اهل سنت
فضائل امیرالمومنین(ع) در کتب اهل سنت
این حدیث را پیامبر (صلی الله علیه و آله) در غزوه خیبر بیان فرمودند.
وقتی که قلعه خیبر در محاصره مسلمین قرار گرفت، برخی از اصحاب بزرگ به همراه سربازانی برای فتح خیبر پیشقدم شدند ولی در نهایت هیچکدام نتوانستند از دیوارهای بزرگ خیبر عبور و قلعه را فتح کنند.
وقتی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) این صحنه را مشاهده کردند فرمودند: لأُعْطِیَنَّ هَذِهِ الرَّایَةَ رَجُلاً یَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى یَدَیْهِ یُحِبُّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَیُحِبُّهُ اللَّهُ وَرَسُولُه.
فردا پرچم را بهدست مردی خواهم داد که خداوند خیبر را بهدست او فتح خواهد کرد. او فردی است که خدا و پیامبر را دوست دارد و خدا و پیامبر نیز او را دوست دارند.
فردای آن روز همه منتظر بودند تا ببینند پیامبر (صلی الله علیه و آله) پرچم را بهدست چه کسی خواهد داد.
حضرت فرمودند: علی را بگویید بیاید. عرض کردند: یا رسول الله! علی (علیه السلام) مریض است، چشمهایش درد میکند، حضرت مقداری از آب دهان مبارک را به چشم علی (علیه السلام) مالیدند و حضرت شفا پیدا کرد. سپس پرچم را به او دادند، حضرت علی (علیه السلام) به سمت خیبر رفتند و درب خیبر را از جا کنده و قلعه را فتح کردند.
منبع:
- صحیح مسلم؛ دارالجیل؛ بیروت؛ بی تا؛ ج 7؛ ص 121
- صحیح بخاری؛ دارطوق النجاه؛ 1422ق؛ ج 5؛ ص 18
چگونگی ولادت امیرالمومنبن(ع)
چگونگی ولادت امیرالمومنین(ع)
سعید بن جبیر از یزید بن قعنب نقل نموده که من با عباس بن عبدالمطلب و گروهی از فرزندان عبدالعزّی در مقابل خانه خدا نشسته بودیم که ناگهان فاطمه دختر اسد مادر امیرالمؤمنین که نه ماهه باردار بود و درد زایمان او را گرفته بود، ظاهر شد.
«فَقالَتْ رَبِّ اِنّی مُؤمِنَةٌ بِکَ وَبِما جاءَ مِنْ عِنْدِکَ مِنْ رُسُلٍ وَکُتُبٍ، وَاِنّی مُصَدّقَةٌ بِکَلامِ جَدّی اِبْراهِیْمَ الخَلیلِ، وَاِنّهُ بَنی الْبَیْتَ العَتیقَ فَبِحَقِّ الّذی بَنی هذَا الْبَیْتَ وَبِحَقِّ الْمَوْلُودِ الَّذی فِی بَطْنی لمّا یَسَّرْتَ عَلَیَّ وِلادَتی؛(1) پس فاطمه گفت: پروردگارا! به تو و پیامبران و کتابهایی که از طرف تو نازل شده اند، ایمان دارم و سخن جدّم ابراهیم خلیل را تصدیق می کنم؛ او که این خانه عتیق را بنا کرد. پس به حق آن کسی که این خانه را ساخت و به حق کودکی که در رحم دارم، ولادت این کودک را بر من آسان فرما!»
یزید بن قعنب می گوید: ما دیدیم که خانه خدا از پشت شکافته شد (محل مستجار) و فاطمه داخل خانه شد و ما دیگر او را ندیدیم و دیوار دوباره به حال اول برگشت، به ذهن ما رسید که قفل در خانه خدا را باز کنیم، ولی باز نشد، «فَعَلِمْنا اَنَّ ذلِکَ اَمْرٌ مِنَ اَمْرِ اللّه ِ عَزّوجَلّ؛(2) پس دانستیم که این مسئله کاری است از طرف خدای عزیز و جلیل».
چند روز این مادر و کودک در درون خانه خدا می مانند.
وقتی از خانه بیرون آمد، گفت: «اِنّی فُضِّلْتُ عَلی مَنْ تَقَدَّمَنی مِنَ النِّساءِ لاَِنَّ آسِیَةَ بِنْتَ مُزاحِمٍ عَبَدَتِ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ سِرّا فِی مَوْضِعٍ لایُحِبُّ اَنْ یَعْبُدَاللّه َ فِیهِ اِلاّ اضْطِرارا، وَاِنَّ مَرْیَمَ بِنْتَ عِمْران هَزَّتِ النَّخْلَةَ الْیابِسَةَ بِیَدِها حَتّی اَکَلَتْ مِنْها رُطَبا جَنیّا، وَاِنّی دَخَلْتُ بَیْتَ اللّه ِ الْحَرامَ فَاَکَلْتُ مِنْ ثِمارِ اَلجَنَّةِ وَاَوْراقِها[ارزاقها]؛(3) به راستی من بر زنهای پیش از خود برتری یافتم؛ زیرا آسیة دختر مزاحم (همسر فرعون) خدا را پنهانی در جایی عبادت کرد که دوست نمی داشت در آن مکان (یعنی کاخ فرعون) خدا را عبادت کند، مگر در حال ناچاری و به راستی مریم دختر عمران درخت خشک خرما را با دستش تکان داد تا رطب تازه ای از از آن بخورد، ولی من داخل خانه خدا شدم و از میوه های بهشتی و روزیهای آن استفاده بردم.
منابع:
(1): - بحارالانوار؛ داراحیاء التراث العربی؛ ج 35؛ ص 8، حدیث 11
- خصائص امیرالمؤمنین؛ للشریف الرضی؛ ص 39
- الغدیر؛ علاّمه امینی؛ ج 6؛ ص 22
(2): بحارالانوار؛ ج 35؛ ص 8
(3): همان
مطلقا اجناس خارجی استفاده نمی کرد!!!
منــزل ایشان نزدیک منــزل ما بود. من شاهد بودم ایشان اصلا از اجناس خارجی اسفاده نمی کرد. سرتاپا کرباس می پوشید. عــبا، قــبا و پیراهن از جنس کــرباس بود. چایی ایرانی با خرما یا توت خشک می خورد. از سماور حلبی و فنجان و قوری گلی که همه ساخت قم بود استفاده می کرد. مطــلقا از اجناس خارجی استفاده نمی کرد. خوراکش بسیار ساده بود. نان دوغ و کشک.
راوی: علی اصغر فقیهی
صلوات بر جواد الائمه(ع)
?? ولادت حضرت امام جواد(علیه السلام) مبارک باد ??
صلوات بر حضرت جوادالأئمّة (علیه السلام)،
منقول از حضرت عسکری (علیه السلام)
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى، عَلَمِ التُّقَى، وَ نُورِ الْهُدَى، وَ مَعْدِنِ الْوَفَاءِ، وَ فَرْعِ الْأَزْکِیَاءِ،
وَ خَلِیفَةِ الْأَوْصِیَاءِ، وَ أَمِینِکَ عَلَى وَحْیِکَ.
اللَّهُمَّ فَکَمَا هَدَیْتَ بِهِ مِنَ الضَّلالَةِ، وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ مِنَ الْحَیْرَةِ، وَ أَرْشَدْتَ بِهِ مَنِ اهْتَدَى، وَ زَکَّیْتَ بِهِ مَنْ تَزَکَّى، فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ وَ بَقِیَّةِ أَوْصِیَائِکَ، إِنَّکَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ.»
جمال الاسبوع، ص491