یا فارس الحجاز

خدایا! خطاها و گناهان، لباس خواری بر تنم کرده و دوری از تو جامه بیچارگی بر تنم افکنده و بزرگ جنایتم دلم را میرانده پس تو زنده اش کن به بازگشت خودت(بسوی من)
ای آرزو و مقصودم و ای آرمانم به عزتت سوگند برای گناهانم جز توآمرزنده ای نیابم وبرای شکستگی ام جز تو شکسته بندی نبینم.
و با آه و ناله کردن بسوی تو به درگاهت خاضع گشته و با زاری کردن در برابرت خود را به خواری کشاندم. پس اگرتو هم از درگاه خویش برانی و اگر توهم از نزد خویش بازگردانی به که پناه برم؟ و بس افسوس ازشرمندگی و رسواییم و ای دریغ از کار بد و گناهانی که بدست آورده ام.
از تو خواهم ای آمرزنده بزرگ .از تو خواهم که از لباس زیبای گذشت و چشم پوشی خود برهنه ام نکنی.
خدایا آیا بنده فراری جز به درگاه مولایش به کجا بازگردد یا آیا کسی جز او هست که وی را از خشم او پناه دهد.
معبودا
اگر پشیمانی بر گناه توبه محسوب می شود پس به عزتت سوگند که براستی من از پشیمانانم.
خدایا سرزدن گناه از بنده ات زشت است زشت است، ولی گذشت نیز از تو نیکو است. معبودا من نخستین کسی نیستم که نافرمانیت کرده و
توبه پذیرش پذیرش گشته ای و خواستار احسانت گشته و تو بر او احسان کرده ای.
ای اسرار نهان ای نیکو پرده پوش توسل جستم به حضرتت و به مهربانیت در پیش تو، دعایم مستجاب کن و امیدم را درباره خودت به نومیدی مبدل مکن. ای مهربانترین مهربانان.
مناجات امام سجاد(علیه السلام)(مناجات توبه کنندگان)