یا فارس الحجاز

غربت حجت بن الحسن (ع) مانند جد بزرگوارشون اباعبدالله الحسین
غربت امام زمان از غربت امام رضا و امام حسین نیز بیشتر است.
اگر حسین بن علی(ع) به دلیل کمی باران و اعوان ، غریب بود، فرزندش مهدی از او نیز غریب‌تر است.
چراکه همان هفتاد و دو یارِ حسین، در محشرعاشورا تا پای جان، امام خویش را نصرت کردند؛
اما بیش از هزار سال است که امام زمان، در رسیدن به سیصد و سیزده یاور مخلص، انتظار می‌کشد.[1]
اگر تنهایی و دوری از خانه و کاشانه و اهل و عیال، غربت است، چگونه یوسف زهرا غریب نباشد؟
وقتی امام کاظم(ع) در وصف او چنین می فرمایند:
او همان طرد شده‌ی تنهای غریبِ پنهان از خاندانش است؟[2]
آری!
امام زمان غریب است، نه در میان خِیل گرگان درنده در صحرای کربلا یا در کاخ مامون ؛ بلکه در میان محبان و شیعیانش.
دوستان امام زمانمون غریب تر از امام حسینه چرا؟ چون امام حسین بقولی دلش خوش بود عباس رو داره، علی اکبر رو داره، بچه های زینب بودن، اما قربون امام زمانم بشم کیو داره ؟ دلش به منه گناه کار خوشه ؟ دلشو به من خوش کنه که صبح توبه میکنم و شب فراموش میکنم و برعکس؟ امام زمان غریبمون رو یاری کنیم.آیا کسی هست به صدای امام زمان جواب بده و لبیک بگه؟
اگه تا الان وصل نشدی به امام زمانت و یاری نکردی الان لبیک بگو و یاری کن
منابع:
1 -کمال‌الدین، ج 2، ص 378.
2- “هو الطرید الوحید الغریب الغایب عن اهله": بحارالانوار

پرچم امام زمان(عج)
پرچم پرافتخار پیامبر (ص) که جبرئیل در روز بدربرای پیامبرآورد و با به اهتزازدرآمدنش مسلمانان پیروز شدند. همراه مهدی (ع) خواهد بود.
حضرت علی (ع) نیز در بصره این پرچم را به اهتزازدرآورد و چشم فتنه را کور کرد. مومنان اصرار ورزیدند، حضرت پرچم را درصفین نیزباز کند، ولی نپذیرفت وفرمود:این پرچمی است که بعدازمن کسی جزحضرت قائم(ع)آن رابه اهتزازدرنمی آورد. (1)
امام صادق(ع) درباره ماهیت و جنس این پرچم فرمود: به خدا سوگند، این پرچم هرگز از جنس پنبه و کتان و ابریشم نیست.
ابو بصیر پرسید: پس از چیست؟
امام فرمود: از برگهای بهشت است که جبرئیل آن را آورد وپیامبر در روزبدر برافراشت سپس جمع کرد و به دست حضرت علی (ع ) داد.
این پرچم همچنان نزد علی بود تا درروز جمل آن را باز کرد وخداوند فتح و پیروزی برایش آورد. آنگاه آن را جمع کرده، کنارگذاشت و اکنون نزدماست و تا قیام قائم کسی آن را باز نخواهدکرد. (2)
امام سجاد(ع) به ابوخالد کابلی فرمود:گویا می بینم صاحب شما بربلندی نجف درپشت کوفه قرار گرفته… در حالی که پرچم رسول الله را برافراشته و آن را به سوی هیچ گروهی نمی برد مگر آنکه خداوند نابودشان می سازد. (3)
1- معجم احادیث الامام المهدی، ج 3، ص 386.
2- همان، ص 387.
3- همان، ص 201.
اللهم عجل لولیک الفرج

درس هایی از حضرت فاطـمه زهرا «س»
قناعت سادگی و شکرگزاری
هر زن مسلمانی در پرتو تعالیم قرآن و اهل‌بیت(ع) همواره ساده زیستی را نصب العین خود قرار داده، و تمام همت خود را برای تربیت فرزندان صالح و حرکت به سوی کمال بکار می‌گیرد؛ چرا که دلدادگی به دنیا و مظاهر فریبندة آن مانع رشد و ترقی معنوی و کمال انسانی است. زنی که فقط به دنبال تشریفات، دنیاگرایی، زندگی شاهانه و اشرافی و لباسهای آن چنانی باشد، نمی‌تواند به اهداف والای زندگی پاک معنوی دست یابد و فرزندانی شایسته تربیت کند.
به همین جهت، حضرت زهرا(س) با اینکه دختر بزرگ رهبر جهان اسلام بود و می‌توانست از موقعیت خود بهره برداری مادّی بکند؛ امّا چنین نکرد. سلمان فارسی می‌گوید: روزی حضرت فاطمه(س) را دیدم که چادری ساده بر سر داشت. با تعجب عرضه داشتم: عجبا! دختران پادشاهان ایران و قیصر روم بر کرسیهای طلایی می‌نشینند و پارچه‌های زربافت و اشرافی به تن می‌کنند؛ امّا دختر رسول خدا(ص) که عظمت و جلالتش از همة آنها بالاتر و بیش‌تر است، نه چادرهای گران‌قیمت بر سر دارد و نه لباسهای فاخر و زیبا! حضرت زهرا(س) فرمود:
«ای سلمان! خداوند [بزرگ] لباسهای [زینتی] و تختهای [طلایی] را برای روز قیامت ما ذخیره کرده است.»
آن گاه حضرت فاطمه(س) به محضر رسول خدا(ص) آمد و عرض کرد:
«یا رسول الله! سلمان از لباس سادة من تعجب کرد. قسم به خدایی که تو را به رسالت در راه حق بر انگیخت! من و همسرم علی(ع) همواره زندگی ساده را پیشة خود کرده‌ایم. فرش خانة ما پوست گوسفندی است که روزها شترمان بر روی آن علف می‌خورد و شبها بر روی آن می‌خوابیم و بالش ما چرمی است که از لیف خرما پر شده است.»
البته ساده زیستی بانوی مسلمان به این معنا نیست که ژولیده، آلوده و بد لباس زندگی کند؛ بلکه سادگی او باید توأم با پاکی و تمیزی باشد.
بحار الانوار، ج8، ص303