یا فارس الحجاز

آیت الله بهاءالدینی (رحمه الله علیه) نعمت فقر و ناداری وضرورت خودسازی را برای طالبان علم اینگونه بیان می فرمایند:«فقر طلبه درآغاز تحصیل،مصلح اوست.اگر اصلاح شدوخود را از بند قیودات مادی وامکانات بیش از حد دنیوی رها ساخت، زرق و برق اطرافش و امکانات چشمگیر ظاهری،توانایی زمین زدن او را نخواهند داشت .درس خواندن و انباشته کردن معلومات، بدون توجه به خودسازی ومراقبت از گوهر وجود خویش،موجب ضربه خوردن وهلاکت آدمی خواهد شد،هرجند به مقام اجتهاد برسد.زیرا علم بدون تهذیب نفس ،زهراست وکشنده ی جان وآبرو وشخصیت افراد.»

امام صادق (علیه السلام)می فرمایند"ای شیعیان آل محمد (صلوات الله علیه)! از ما نیست کسی که در هنگام خشم،خوددار نباشد ودر برخورد باهمنشین وهمسفرخود وکسی که با او دست آشتی داده ، وآنکه با وی مخالف است ،رفتاری نیکو در پیش نگیرد. تحف العقول،سفعه 308

آیت الله بهجت (رحمه الله علیه)می فرمایند: در رشت یک منبری بودکه می گفت وقتی بالای منبر می روم, اول به امام حسین(علیه السلام)سلام می دهم اگر جواب مرا دادند؛ادامه می دهم وگرنه از مردم عذرخواهی می کنم و پایین می آیم.شخصی از ایشان سؤال کرد چه کار کردی که به این مقام رسیدی؟گفت:یک مجلس بود,دوتامنبری دعوت کرده بودندیکی من, یکی دیگری،آن منبری قبل از من به منبر رفت ومن در دل گفتم طوری بایدصحبت کنم که منبر او را خراب کنم ولی با نفس خودم مبارزه کردم تا چهل روز منبر نرفتم وخدا این عنایت را به من کرد.