یا فارس الحجاز

امام صادق علیه السلام:
الذُّنُوبُ الَّتِی تُغَیِّرُ النِّعَمَ الْبَغْیُ وَ الذُّنُوبُ الَّتِی تُورِثُ النَّدَمَ الْقَتْلُ وَ الَّتِی تُنْزِلُ النِّقَمَ الظُّلْمُ وَ الَّتِی تَهْتِکُ السُّتُورَ شُرْبُ الْخَمْرِ وَ الَّتِی تَحْبِسُ الرِّزْقَ الزِّنَا وَ الَّتِی تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ قَطِیعَةُ الرَّحِمِ وَ الَّتِی تَرُدُّ الدُّعَاءَ وَ تُظْلِمُ الْهَوَاءَ عُقُوقُ الْوَالِدَیْن‏
گناهی که نعمت ها را تغییر مى دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهى که پشیمانى مى آورد، قتل است. گناهى که گرفتارى ایجاد مى کند، ظلم است. گناهى که آبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى که جلوى روزى را مى گیرد، زناست. گناهى که مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهى که مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تیره و تار مى کند، نافرمانى از پدر مادر است.
علل الشرایع ج 2، صفحه584

می گویند قلب هر کس به اندازه مشت بسته اوست، اما من قلب هایی را دیده ام که به اندازه دنیایی از"محبت” عمیقند. دلهای بزرگی که هیچ وقت در مشت های بسته جای نمی گیرند مثل غنچه ای با هر طپش شکفته می شوند دلهای بزرگی که مانند کویر نامحدودند و تشنه اند تا اینکه ابر محبت ببارد.
در عوض دلهایی هم هستند که حتی از یک مشت بسته هم کوچک ترند
دلهایی که شاید وسیع هم بتوانند باشند اما بیش از یک بند انگشت هم عمق ندارند!!!
و تو هر وقت خواستی بدانی قلبت چقدر بزرگ است
به دستت نگاه کن,وقتی که مهربانی را به دیگران تعارف می کنی…

حضرت فاطمه(سلام الله علیها) به عنوان مربى و معلم انسانهاى ظلمت‌زده و غوطه ور در جهل و نادانى، با زیباترین شیوه ها آنان را آموزش می داد. آن بانوى فرهیخته چنان مردم را جذب می کرد که ساعات تعلیم و تعلم براى دانش طلبان لذت بخش ترین لحظات به شمار می آمد. گزارش زیر، یکى از جلسات آموزشى حضرت فاطمه(سلام الله علیها) را نشان می دهد که به نقل از امام حسن عسکرى(علیه السلام) آمده است:
«روزى زنى نزد حضرت صدیقه طاهره(سلام الله علیها) وارد شد و گفت: خانم! من مادرى پیر و ناتوان دارم که برخى از مسائل نماز را به درستى نمی‌دانست. مرا نزد شما فرستاده تا پرسشهاى دینى وى را مطرح کنم و پاسخ صحیح آنها را به نزد او ببرم. حضرت زهرا(سلام الله علیها) فرمود: بپرس! آن زن یک به یک سؤالات را می پرسید و پاسخ دریافت می کرد تا اینکه به ده پرسش و پاسخ رسید. او از کثرت سؤالات خجالت کشید و دیگر نپرسید و با کمال شرمندگى گفت: اى دختر رسول خدا! دیگر به شما زحمت نمی دهم. حضرت فاطمه(سلام الله علیها) با کمال خوش رویى فرمود: هر سؤالى دارى، بپرس و خجالت نکش! اگر شخصى اجیر شود که بار سنگینى را در یک روز از زمین به بالاى پشت بام ببرد و در مقابل صد هزار دینار طلا بگیرد، آیا چنین شخصى از کار خود خسته می شود؟ آن بانوى پرسشگر گفت: نه.
حضرت زهرا(سلام الله علیها) فرمود: مثل من نیز همانند آن شخص اجیر است؛ من در نزد خداوند اجیر شده ام که در مقابل هر سؤالى که به تو پاسخ می دهم، مزد ارزشمندى را بگیرم. مزد من بیش‌تر از مرواریدهایى است که فاصله زمین و آسمان را پر می کند. آیا با این مزد بسیار و ارزشمند، من از پاسخ خسته می شوم؟ پس من شایسته ترم تا در برابر پاسخ به پرسشهاى تو احساس رنج و زحمت نکنم.

از پدرم شنیدم که فرمود: «إِنَّ عُلَمَاءَ شِیعَتِنَا یُحْشَرُونَ فَیُخْلَعُ عَلَیْهِمْ مِنْ خِلَعِ الْکَرَامَاتِ عَلَى کَثْرَةِ عُلُومِهِمْ وَ جِدِّهِمْ فِی إِرْشَادِ عِبَادِ اللَّهِ حَتَّى یُخْلَعَ عَلَى الْوَاحِدِ مِنْهُمْ أَلْفُ أَلْفِ حُلَّةٍ مِنْ نُورٍ؛ دانشمندانى که پیرو مکتب ما هستند، هنگامى که در روز قیامت محشور می شوند، نسبت به زیادى علوم و معارفى که کسب کرده اند و به اندازه کوششها و تلاشهایى که در راه هدایت و ارشاد بندگان خدا به کار برده اند، بر ایشان لباسهاى کرامت و پوششهاى آسمانى پوشانیده می شود، به طورى که وجود هر یک از آنان به وسیلهٔ یک میلیون لایه و پوشش نورانى آراسته شود»
آن گاه از جانب خداى متعال در میان اهل محشر ندا داده می شود: اى گروهى که سرپرستى یتیمان آل محمد(صلی الله علیه و آله) را پذیرفته اید (یتیمانى که پدران روحانى و رهبران دینى خود را از دست داده اند و سایهٔ پیشوایان معصوم(علیهم السلام) از بالاى سرشان کوتاه شده است)! اینان شاگردان شمایند در دنیا و همان یتیمانى هستند که شما تکفّل کرده اید و وجود آنان را با دانش آراسته اید و آنان نیز به نوبهٔ خود شاگردان دیگرى را پرورش داده و لباس علم به اندامشان پوشانده اید. آن گاه خداوند دستور می دهد که بر پاداش چنین دانشمندانى بیفزایند و در حد کمال به آنان تکریم کنند» تفسیر امام عسگری(علیه السلام)، صفحه340