یا فارس الحجاز

زبان حال رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به فرزندش حضرت زهرا(سلام الله علیها):
بنشین کمی کنارم، ای دختر حزینم
تا خوب وقت رفتن، روی تو را ببینم
من می روم از اینجا، با حال خسته بابا
اما در انتظارت، آنجا نشسته بابا
تو دل شکسته هستی، من بغض در گلویم
من از رخ کبودت، تو از فراق رویم
با کی بگویم ای گل، از ظلم این زمانه
گل طاقتی ندارد، در پیش تازیانه
ناله مزن کزین غم، چون موج در خروشم
از پشت در صدایت، فردا رسد به گوشم
                                                                                      «سید هاشم وفایی»

فدایت ای شه خوبان کجایی؟
ندارم جز تو پشتیبان کجایی؟
نمی دانم کجا هستی عزیزم
وجودت را شوم قربان کجایی؟
دگر می میرم از درد جدایی
بیا دردم بکن درمان کجایی؟

برای دیدن قبر برادر

شکسته قامتی چون زینب آمد

اگر غم چنگ زد بر تار و پودم

زمأموریتم غافل نبودم

اگر نامحرمان اینجا نبودند

نشان می دادمت جسم کبودم

ای زائر کوی عشق و ایمان چه خبر
از تربت گلگون شهیدان چه خبر
از شهر نجف که بارگاه مولاست
از کوفه و غربت قرآن چه خبر
زان چاه که بود محرم راز علی
شب تا سحر از رنج فراوان چه خبر
از مسجد سهله که جای پای مهدیست
از آن حرمت غربت جانان چه خبر
از دامن تلّ زینبیه که بلند
شد آه دل زینب و طفلان چه خبر
از باغ به خون تشنه ی آل رسول
از زینب و از شام غریبان چه خبر
زان خیمه که عصر عاشورا سوخت
از آتش دامن یتیمان چه خبر
از سیلی و از صورت گلهای خزان
از آتش خیمه های سوزان چه خبر
از علقمه و دست جدای عباس
از آب فرات و لب عطشان چه خبر
گویند که جای پای زهرا آنجاست
از مادر و از پیکر عریان چه خبر

هر گاه زائر در بین راه بمیرد، پس در خبر است از امام صادق(علیه السلام) که ملائکه در تشییع جنازه ی او حاضر می شوند و کفن و حنوط از بهشت برای او آورندو بر او نماز گزارند و از ریحان بهشت در زیر او فرش می کنند و زمین از اطراف او در قبر گشاده می شود از هر سمت به قدر سه میل و دری از بهشت به به سوی قبرش می گشایند که از روح و ریحان آن بر او داخل می شود تا روز قیامت.                                                                 کامل الزیارات/ باب 44/ صفحه 123