یا فارس الحجاز

ابوعثمان می گوید:من با سلمان فارسی(رحمه الله علیه) زیر درختی نشسته بودم, او شاخه‌ی خشکی را گرفت و تکان داد.همه‌ی برگ هایش فرو ریخت. آن گاه به من گفت: نمی پرسی چرا چنین کردم؟

گفتم: چرا این کار را کردی؟در پاسخ گفت: یک وقت زیر درختی در محضر پیامبر(صلی الله علیه و آله) نشسته بودم، حضرت شاخه‌ی خشک درخت را گرفت و تکان داد، تمام برگهایش فرو ریخت.سپس فرمود: سلمان! سؤال نکردی چرا این کار را انجام دادم؟

عرض کردم: منظورتان از این کار چه بود؟

فرمود: وقتی که مسلمان وضویش را به خوبی گرفت، سپس نمازهای پنجگانه را به جا آورد، گناهان او فرو می ریزد، همچنان که برگ های این درخت فرو ریخت.  

  نقل از داستانهای بحارالانوار، جلد4، صفحه 19

از امام صادق(علیه السلام)سؤال شد: بهترین صدقه و انفاق کدام است؟ حضرت فرمودند:« انفاق کنی در حالی که سالم هستی و علاقه‌ی فراوانی به جمع کردن مال داری و امید زنده بودن، و از فقر و ندار شدن بیم داری و مگذار زمانی برسد که جان به حلقومت برسد، آن وقت بگویی: برای فلان چه مقدار و برای فلانی چه مقدار.» خیر(اگر هم نگویی بعد از تو)برایش خواهد بود(یعنی تا زنده هستی با دست خودت کاری کن.)   بحار الانوار, جلد93، صفحه182