یا فارس الحجاز

شنیدن اذان انسان را از اهل آسمان قرار می دهد . پیامبر اکرم (ص) میفرماید : همانا اهل آسمان از اهل زمین چیزى نمیشنوند مگر اذان .

شنیدنِ اذان اخلاق را نیکو میکند . امام على (ع) میفرماید : کسى که اخلاقش بد است در گوش او اذان بگویید .

شنیدن اذان انسان را سعادتمند میکند . پیامبر اکرم (ص) میفرماید : کسى که صداى اذان را بشنود و به آن روى آورد ، نزد خداوند از سعادتمندان است .

شنیدن اذان سبب دورى شیطان میشود . رسول اکرم (ص) میفرماید : شیطان وقتى نداى اذان را میشنود فرار میکند .
امام باقر (ع) فرمود : رسول خدا (ص) هنگامی که اذان موذّن را میشنید ، آنچه را موذّن میگفت تکرار میکرد
میزان‌الحکمه‌ج1،ص82،وج1ص84

سادات همان‌هایی هستند که فاطمه زهرا، با آنهمه جراحت در روزهای آخر عمرش وصیت کرد و ازامیرالمومنین، خواست که “علی جان! سلام مرا به تمام فرزندانی که از نسل من تا روز قیامت خواهند آمد، برسان”

سادات همان‌هایی هستند که پیامبر اکرم فرمود اگر سیدی را دیدید و به احترامش، قیام نکردید، به من جفا کردید

سادات همان‌هایی هستند که پیامبر فرمود اگر سیدی را دیدید و به او سلام نکردید، به من جفا کردید

سادات همان‌هایی هستتد که حضرت زهرا فرمود، حتی اگر سادات به شما بد کردند، شما احترام او را نگه دارید، که ما در قیامت، جبران میکنیم

سادات همان‌هایی هستند که امام رضا از قول پیامبر فرمود، نگاه کردن به هر سید و ذریه ما عبادت است

سادات همان‌هایی هستند که در روز قیامت مردانشان به فاطمه اطهر، و زنانشان به ائمه طیبین محرم هستند

سادات همان‌هایی هستند که به فرموده امام صادق در صحنه بسیار تاریک قیامت که تمام مردم وحشت میکنند و از خدا می‌خواهند، خدایا نوری بفرست، گروهی می‌آیند که نوری پیشاپیش آنها در حرکت است و صحنه را نورانی میکند، همه می‌پرسند آیا از پیامبرانید؟ ندا میرسد: نه… آیا فرشتگانید؟.. نه… آیا از شهدایید؟! نه.. پس که هستید.. میگویند “ما ساداتیم، و انتساب به امیرالمومنین، داریم ما از نسل پیامبر و علی هستیم، ما را خدا به کرامت خاص خود اختصاص داده ما ایمن از عذاب و مطمئن به رحمت خداییم”

سادات همان‌هایی هستند که به فرموده امام صادق روز قیامت، خود خداوند آنها را مورد خطاب قرار میدهد که ای سادات دوستان و ارادتمندان خود را شفاعت کنید، و وقتی سادات کسی را شفاعت، کند شفاعت آنها رد نخواهد شد
سادات همان‌هایی هستند که امام صادق از قول پیغمبر فرمود: وقتی در قیامت به جایگاه مقام محمود رسیدم، تمام گنهکاران امتم را شفاعت میکنم حتی آنها که گناه کبیره کردند، ولی بخدا قسم وقتی به آن موقعیت رسیدم کسانی که فرزندان من و سادات و ذریه نسل مرا، اذیت کند هرگز شفاعت نخواهم کرد

سادات همان‌هایی هستند که پیامبر فرمود، سادات را احترام کنید اگر مومن بود بخاطر خدا و خودشان، زیرا هر انسان خوبی را باید احترام کرد و اگر مومن نبود به احترام من جدشان..
سادات همان‌هایی هستند که امام زمان به سید شهاب الدینی فرمود: قدر سید بودنت که به مادرم فاطمه زهرا منسوب میشود را بدان.
سادات همان‌هایی هستند که امام صادق فرمود پیامبر در روز قیامت، ندا میدهد، ای مردم هرکس سادات را احترام، کرده پناه داده و به آنها نیکی کرده بیاید تا تلافی کنم.. و خدا ندا میدهد، ای رسول پاداش آنها با خودت، هر کجا می‌خواهی منزلشان، ده.. و رسول خدا آنها را در “وسیله” (محلی دربهشت) جا میدهد که در دیدگاه پیامبر و خانواده‌اش هستند و آنها را می‌بینند
سادات همان‌هایی هستند بزرگترین و پیرترین علامه‌ها، در برابر کودک سیدی دو زانو می‌نشستند، و به احترامش، قیام میکردند..
و این فقط ذره‌ای از تأکید احترام به کسانیست، که خون فاطمه اطهر در رگشان جاریست…
??????

از ماست که بر ماست???
روحانی: مخالفت با دولت نشانه کمبود عقل است.
بازهم روحانی بازهم اهانت.
آقای روحانی این کم عقلی رابه جان میخریم اماصنعت کشور را به ثمن بخس در اختیار دشمن نمی‌ گذاریم که درمقابل کود انسانی بگیریم.?

روایت است که مردی به خدمت امام کاظم(ع) شکایت کرد که کار بر من بسته شده است و به هرکاری که متوجه می شوم، سود نمی یابم و به هر حاجت که رو می نهم برآورده نمی شود،
حضرت فرمودند: بعد از نماز صبح 10 مرتبه بگو :
《سُبحانَ اللهِ العَظیمِ وَ بِحَمدِه اَستَغفِرُ اللهَ وَ اَسأَلُهُ مِن فَضلِهِ》
کافی،ج5،ص315.

فرزندان، اگرچه ازنظر حقوقی، به پدر نسبت بیشتری دارند ولی واقعاً به مادران شبیه‌ترند.
«محمد حنفیه» و «حضرت عباس»، هر دو، فرزندان امیرالمؤمنین هستند، هر دو هم اتفاقاً «علمدار» هستند یکی در جنگ جمل و دیگری در کربلا،
امیرالمؤمنین به فرزندش محمد حنیفه درجنگ جمل می‌فرماید: «محمد این پرچم را بگیر و پیش برو» محمد مکثی می‌کند و می‌گوید: «پدر! مگر نمی‌بینید از آسمان تیر می‌بارد!» حضرت می‌فرماید: «تو به مادرت رفته‌ای! أدرکک عرق من أمک‏»(شرح نهج البلاغه، ج1، ص243) این ترس از امیرالمومنین نیست.
اما در کربلا، اباعبدالله الحسین (علیه السلام) علمداری دارد که دستانش جدا شد ولی دست از امام و عَلَمش نکشید،
وقتی غنائم جنگی را نزد یزید لعنه الله آوردند، دیدند یزید به نقطه ایی چشم دوخته، از روى تعجب سه بار برخاست و نشست، گفتند: «چه شده یزید این‌طور نگاه می‌کنی؟ یزید گفت:«ببینید حسین چه علمداری داشته؟ تمام عَلَم، پر از تیر است جز جایی که دست عباس آنجاست، معلوم می‌شود تا آخرین لحظه علمدار دست از علم نکشیده است؛ «انظروا الى هذا العلم فانه لم یسلم من الطعن والضرب الا مقبض الید التى تحمله»(سوگنامه آل محمد، محمدی اشتهاردی، ص 300)
این تفاوت زمین تا آسمان، بین دو فرزند امیرالمؤمنین به خاطر مادری شجاع به نام «ام البنین» است. مادرها چه از حیث «وراثتی» چه از حیث «تربیتی» به‌شدت در شکل‌دهی شخصیت فرزندانشان اثرگذارترند.
«مادران» مانند نقاش‌ها، «شاکله و شمایل شخصیتی» فرزندشان را با رفتارشان، صبر و بی‌صبری‌شان ترسیم می‌کنند. مادری که در رفتارش صبر ببارد، بچه را صبور بار می‌آورد.
در خانه‌‌ای که «پدر» توسط «رفتار مادر» «محترم» و «مطاع» باشد و «مادر» توسط «رفتار و گفتار محبت‌آمیز پدر» «محبوب» باشد، فرزندان آمادگی پذیرش «ولایت» را بیشتر دارند. چراکه فرزندان مزه «محبت» و «اطاعت توأم بامحبت» را چشیده‌اند که دو عنصر اصلی «ولایت مداری» است.
وفات حضرت ام البنین سلام الله علیها تسلیت.